De afsluiter op zaterdag tijdens Blues Peer, was niet minder dan blueslegende Kenny Neal die onlangs zestig jaar werd, maar toch al bijna vijftig jaar in het bluescircuit meedraait: eerst in de band van papa Raful Neal, later onder eigen naam en met zijn broers Fred en Darnell in The Band of Brothers. Ze zijn met velen, de tweede generatie Neal’s: zo zitten ze met z’n vijven in de huidige versie van de broertjesband en was Noel jarenlang bassist bij James Cotton. De meesterlijke gitarist en harmonicaspeler uit Baton Rouge is een van de ware kenners van de blues uit zijn regio, maar hij blijft niet in de traditie steken: als je opgroeit in een gezin van muzikanten en als daarbij Buddy Guy en Slim Harpo vrienden van je vader zijn, dan word je groot met de Blues. Veel muzikanten blijven dan kopiëren wat ze kennen, maar dat doet Kenny dus niet. Hij speelde op z’n 17de al bas bij Buddy Guy, kreeg op z’n derde al zijn eerste harmonica van Slim Harpo en toerde haast onophoudelijk.

Neal debuteerde in 1987 met producer Bob Greelee bij King Snake Records met ‘Bio on the Bayou’. Een jaar later tekende hij bij Alligator Records en werd het album heruitgeggeven onder de titel ‘Big News from Baton Rouge!’. Bij Alligator Records brengt hij tussen 1989 en 1994 vier albums uit, die de directe aanleiding waren voor zijn eerste passage In Peer, alweer 22 jaar geleden. Mensen die er toen bij waren, herinneren zich vast de mix van zompige Louisiana-blues met Chicago- en Memphis Soul, waarin zijn scheurende of huilende gitaar knap vermengd wordt met stomende harmonica en een zangstem, die je aan een twintig jaar oudere man doet denken. Maar wel allemaal “The Blues”.

In 1998 tekent Neal bij het jazz georenteerde Telarc Records, waar hij drie albums uitbrengt: ‘Blues Fallin' Down Like Rain (1998), ‘What You Got’ (2000) en ‘One Step Closer’ (2001). Daarna volgen (met Billy Branch) ‘Easy Meeting’ (2003), ‘Double Take’ (2004) (zijn “one-shot return” naar Alligator) en ‘A Tribute to Slim Harpo and Raful Neal’ (2005). In september 2006 kondige Neal aan dat hij o.w.z. gezondheidsproblemen een jaar zou stoppen. Hij verscheen terug publiek midden 2007. In 2008, drie jaar later, Neal is dan nog bij Blind Pig Records, brengt hij ‘Let Life Flow’ (2008) en nog twee jaar later, ‘Hooked on Your Love’ (2010) uit. In 2015 verschijnt zijn éérste album voor het Cleopatra label ‘I'll Be Home for Christmas’ en zijn laatste album ‘Bloodline’ verscheen in het voorjaar van 2016. Maar sinds een achttal maanden is hij back in full force. De recensies van over de oceaan liegen er niet om: Kenny Neal is tegenwoordig in superconditie hetgeen hij ook op zaterdagavond bewees en ons de gelegenheid gaf om op zondag een aangenaam gesprek met deze ontspannen en steeds vriendelijke multi-instrumentalist te doen.

Foto © Manon Houtackers